MOE

Ik ben moe. Moe van al het werk dat ik op mijn schouders neem. Natuurlijk kan ik mijn ouders niet alleen laten zwoegen in hun winkel. Bovendien vind ik de omgeving van lingerie en damesondergoed wel spannend. Ik put er best inspiratie uit om te schrijven. Zo snijdt het mes aan twee kanten. Bovendien ga ik misschien binnenkort iets aan de reclame doen voor de winkel. Advertentieteksten schrijven of misschien wat fotograferen. Dat zijn zaken die ik nog niet eerder heb gedaan en heel graag een keer zou willen uitproberen. Mijn ouders staan er in elk geval positief tegenover. Scheelt hen weer onkosten.
Maar alles bij elkaar zorgt het ervoor dat ik 's avonds moe ben. Ik vind het moeilijk om dan nog de energie op te brengen te gaan schrijven. ik zeg moeilijk, want ik doe het wel. De drang om mezelf 'leeg' te schrijven is groter dan mijn vermoeidheid. Lizet zegt niks te kort te komen en met Charlotte gaat het goed op school. Op een of andere manier geeft me dat het idee dat ik goed bezig ben. Althans, goed genoeg. Men kan niets meer doen dan het uiterste uit het jezelf te halen. Dan haal je als vanzelf het uiterste uit het leven.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten