Ik mag niet klagen en kan beter zwijgen
Maar ik neem te veel werk op mijn schouders
Ik weet het, ik roep het af over mijn eigen
Maar help graag in de winkel van mijn ouders
Zijn het dan de teksten die ik moet schrijven
(Schrijven vanuit een innerlijke drang)
Die de dagelijks bruikbare uren verdrijven
Om mij te bevrijden van die onbekende dwang
Komt het door mijn dochter of lieve vrouw?
Ook zij verdienen mijn attentie en aandacht
Dit is absoluut geen teken van berouw
En al helemaal geen vorm van aanklacht
Het is alleen zo dat mijn leven erg druk is
En ik soms niet meer weet wie ik ben
Iets wat tegelijkertijd ook mijn geluk is
Aangezien ik geen leegte of eenzaamheid ken
Geen opmerkingen:
Een reactie posten